شيخالعراقين، قريحه شعر و ذوقى ادبى داشت و در ادبيات فارسى و عربى توانايىهاى لازم را بهدست آورده بود و در مواقعى اشعارى مىسرود. معمولاً سرودههاى او در خدمت اخلاق، حكمت، نصايح و وصف فضايل اهلبيت بوده است. در نوشتههاى علمى خود نيز از اين ذوق شعرى بهره مىبرده است؛ چنانكه در اول كتاب «مصباح النجاة» گفته است:
حمد ايزد واجب آمد از نخست
صفحه هستى ز رنگ ريب شست
در سال ١٢٧۴ قمرى شعرى سروده كه ابياتى از آن چنين است:
اى خداوند هفت سياره
نيست ما را به جز گنه، چاره
شكنم توبه كردمى صدباره
عفو فرماييم دوصد باره
-----------------
الذريعه، ج٢١، ص١٢٢؛ تراجم الرجال، ج٢، ص ٢۵.
آیت الله شیخ عبد الحسین تهرانی منبع
درباره این سایت